16 februari 2009
Door: Grietkin
Blijf op de hoogte en volg Grietkin
16 Februari 2009 | Rwanda, Gatenga
Dag allemaal!
Zaterdag tijdens de dag wat gewerkt voor school en in de namiddag om een nieuwe gsm voor Musha naar Kigali gereden. Daar hebben we ook AMARULA gekocht, de drank die Bram me in de eerste berichten had aanbevolen... (met roze olifantjes op de fles)Daniel, jij zou dat ook zeer lekker vinden hoor! Ik heb hem ondertussen al geproefd en het smaakt een beetje hetzelfde als Baileys, maar met een fruitiger smaakje … Ik breng wel zo’n flesje voor je mee… Haha!
's Avonds had Rita voor Valentijn een kaarsje op tafel gezet, heel gezellig, maar blijkbaar was het één van de eerste keren dat ze hier Valentijn vierden… (even vergeten dat het hier een klooster was, haha).In de stad zag je duidelijk wel dat het Valentijn was. Overal waren roosjes, rode kussentjes en hartjes te koop… Haha!
Ook zijn we die avond op het fantastisch idee gekomen om de laatste avond van ons verblijf hier een gala avond of beach party te organiseren. Iedereen in gala of in zwemkledij… Voor de beach party zouden we al een locatie hebben, want Frans was toch van plan om een beach volleybalplein hier aan te leggen...
Zondag dan opnieuw wat gewerkt voor school en in de namiddag met Rita, Wouter, Liesbeth en Guido naar een meer vertrokken… Iedereen zat met het idee van "Eindelijk zwemmen!” en we hadden allen ons zwemgerief mee. Eenmaal aangekomen bleken er parasieten in het water te zitten, waardoor we maar iets gaan drinken zijn aan het water, in plaats van te zwemmen in het water. Uiteindelijk was het wel een hele gezellige namiddag.
Deze morgen is mijn juf gestart met lesgeven. Ik had werkblaadjes voorzien om in hoekenwerk te werken en had dit haar zo goed mogelijk proberen uit te leggen, dat er dus niet genoeg blaadjes waren voor alle kinderen. Dit is in hoekenwerk ook niet de bedoeling. De kinderen die dan geen werkblaadje maken, kunnen dan iets in het thema knutselen maken. Na een half uurtje wees ze naar mij en mijn rugzak. Toen dacht ik dus uiteraard dat het mijn beurt was om les te geven. Nee hoor, ze vroeg de werkblaadjes en wees er mij op dat er dus tekort waren. Toen vroeg ze me om ze bij te kopiëren en verstond maar niet dat dit niet mogelijk was. Voor de rest van de tijd die over bleef, heb ik dan niets meer mogen/kunnen geven.
Voor morgen zal ik dus een andere tactiek moeten toepassen. Ik zal vragen om te starten met lesgeven en wanneer mijn lesje er op zit (met hoekenwerk inbegrepen), zal ik haar opnieuw laten lesgeven. De leerkrachten hier zijn heel moeilijk in te schatten. Wij als studenten moeten heel erg op onze strepen staan, om duidelijk te maken wat we verwachten en wat we willen bereiken. Niet erg simpel maar we geven nooit op
Groetjes grietje Xxx
Zaterdag tijdens de dag wat gewerkt voor school en in de namiddag om een nieuwe gsm voor Musha naar Kigali gereden. Daar hebben we ook AMARULA gekocht, de drank die Bram me in de eerste berichten had aanbevolen... (met roze olifantjes op de fles)Daniel, jij zou dat ook zeer lekker vinden hoor! Ik heb hem ondertussen al geproefd en het smaakt een beetje hetzelfde als Baileys, maar met een fruitiger smaakje … Ik breng wel zo’n flesje voor je mee… Haha!
's Avonds had Rita voor Valentijn een kaarsje op tafel gezet, heel gezellig, maar blijkbaar was het één van de eerste keren dat ze hier Valentijn vierden… (even vergeten dat het hier een klooster was, haha).In de stad zag je duidelijk wel dat het Valentijn was. Overal waren roosjes, rode kussentjes en hartjes te koop… Haha!
Ook zijn we die avond op het fantastisch idee gekomen om de laatste avond van ons verblijf hier een gala avond of beach party te organiseren. Iedereen in gala of in zwemkledij… Voor de beach party zouden we al een locatie hebben, want Frans was toch van plan om een beach volleybalplein hier aan te leggen...
Zondag dan opnieuw wat gewerkt voor school en in de namiddag met Rita, Wouter, Liesbeth en Guido naar een meer vertrokken… Iedereen zat met het idee van "Eindelijk zwemmen!” en we hadden allen ons zwemgerief mee. Eenmaal aangekomen bleken er parasieten in het water te zitten, waardoor we maar iets gaan drinken zijn aan het water, in plaats van te zwemmen in het water. Uiteindelijk was het wel een hele gezellige namiddag.
Deze morgen is mijn juf gestart met lesgeven. Ik had werkblaadjes voorzien om in hoekenwerk te werken en had dit haar zo goed mogelijk proberen uit te leggen, dat er dus niet genoeg blaadjes waren voor alle kinderen. Dit is in hoekenwerk ook niet de bedoeling. De kinderen die dan geen werkblaadje maken, kunnen dan iets in het thema knutselen maken. Na een half uurtje wees ze naar mij en mijn rugzak. Toen dacht ik dus uiteraard dat het mijn beurt was om les te geven. Nee hoor, ze vroeg de werkblaadjes en wees er mij op dat er dus tekort waren. Toen vroeg ze me om ze bij te kopiëren en verstond maar niet dat dit niet mogelijk was. Voor de rest van de tijd die over bleef, heb ik dan niets meer mogen/kunnen geven.
Voor morgen zal ik dus een andere tactiek moeten toepassen. Ik zal vragen om te starten met lesgeven en wanneer mijn lesje er op zit (met hoekenwerk inbegrepen), zal ik haar opnieuw laten lesgeven. De leerkrachten hier zijn heel moeilijk in te schatten. Wij als studenten moeten heel erg op onze strepen staan, om duidelijk te maken wat we verwachten en wat we willen bereiken. Niet erg simpel maar we geven nooit op
Groetjes grietje Xxx
-
17 Februari 2009 - 11:27
Tante Nicole:
Niet opgeven Grietje zo kennen we je !!!!!
Je doet het daar uitstekend, doe zo voort.
Doe de groetjes aan je vriendinnetje.
-
17 Februari 2009 - 14:22
Arne:
hey zus,
kben ook wel trots op je hoor, je doet het heel goed (zo te lezen :p)! kwou ook wel dat ik daar kon zijn, het is er tenminste warm en zonnig, in tegenstelling tot het ooh zo deprimerende weer in ons kleine Belgenland!
Altijd leuk om je berichten te lezen, doe zo voort eh zus :-)
Knuf vaj grooote broer Arne :p -
18 Februari 2009 - 15:29
Katia:
Mooi gedichtje gevonden grietje ;) 't Is wel hollands ... maar alé ;)
De kleuterleidster
Het vak van leidster, denken mensen vaak,
Is een zeer eenvoudige zaak.
Lekker een beetje met kinderen spelen,
En op zijn tijd een beetje fruit ronddelen.
Als je zegt: ”Het is best zwaar.”,
Vinden mensen dat maar raar.
Het lijkt zo makkelijk: de kinderen in een bak met zand,
En de leidsters zitten te zonnen op de rand.
Maar wie zo denkt die heeft het mis,
Want het werk van een leidster is geen kattenpis!
Observeren, rapporteren,
Vergaderen en notuleren.
Luisteren naar ouders, beleefd reageren,
In de groep een fijne sfeer creëren.
Niet chagrijnig zijn maar warm en liefdevol,
Niet over je nek gaan van een drol.
Stimuleren en motiveren,
Steeds maar weer opnieuw proberen.
Schoonmaken, schriftjes schrijven,
Van alles op de hoogte blijven.
Voorlezen en zingen,
Het bedenken van leuke dingen.
Op ziektes en goede voeding letten,
De kinderen op de potjes zetten.
En zo zijn er nog veel meer zaken,
Die het werk van een leidster zo veeleisend maken.
Rijk word je er ook niet van,
Dus waarom doe je het dan?
Het zijn de kinderen die maken heel veel goed,
Zij zijn de reden dat je het doet...
-
19 Maart 2009 - 20:09
Klaas:
Heee, super,
Kzie dat ze daar ook een fantastisch meer hebben,
K'zal daar eens moeten gaan bootje varen ;)
Tof en leerrijk om regelmatig je posts te kunnen lezen (kheb daar nu eenmaal de geschikte job voor he :) :) )
Groetjes en tot gauw....
doei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
